Παλιότερα πίστευα ότι ως μια συγκεκριμένη ηλικία θα τα είχα όλα σε σειρά και κάθε μικρή λεπτομέρεια της ζωής μου σε τάξη. Στην πορεία αντιλήφθηκα ότι οι απροσδόκητες ανατροπές ήταν μέρος του ταξιδιού μου. Πολλά γεγονότα συνέβησαν στη ζωή μου που ήταν απρόσμενα ή έξω από τον έλεγχό μου. Αν έμαθα κάτι από όλο αυτό είναι ότι κάποια ανατρεπτικά γεγονότα βρίσκονται εκτός του πεδίου ελέγχου μου. Ήταν σημαντικό να συνειδητοποιήσω, ότι δεν μπορώ ποτέ να ελέγξω τα πάντα και είναι εντάξει. Αρχικά μου προκαλούσε άγχος και ανασφάλεια γιατί είχα μάθει να παλεύω για την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στις υποχρεώσεις, τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου. Αποφάσισα λοιπόν να αναλύσω λίγο το άγχος, για να είμαι εις θέση να το διαχειρίζομαι, όσο το δυνατόν, καλύτερα.
Όταν συμβαίνουν αλλαγές, συνήθως βιώνουμε άγχος κατά τη διαδικασία της προσαρμογής. Γενικά μάθαμε να συνδέουμε το άγχος με αρνητικά αποτελέσματα υγείας και ευεξίας Αν το παρατηρήσουμε όμως θα διαπιστώσουμε ότι τις περισσότερες φορές είναι χρήσιμες πληροφορίες που μας λένε ότι κάτι σημαντικό πρέπει να αλλάξουμε ή να φροντίσουμε στη ζωή μας. Ίσως να είναι ένας τρόπος να εξελιχθούμε και να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας.
Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και τα χαρούμενα γεγονότα της ζωής μας εμπεριέχουν κάποια μορφή άγχους. Επί της ουσίας, το άγχος το προκαλεί η αλλαγή, θετική ή αρνητική. Απλά όταν βιώνουμε αρνητικές αλλαγές είναι πιο εύκολο να το δικαιολογήσουμε. Ωστόσο, δεν είναι πάντα «κακό». Άλλοτε μπορεί να μας βλάψει και άλλοτε μπορεί να μας βοηθήσει. Στη θετική του μορφή μας δίνει την απαραίτητη ειδοποίηση. Στην αρνητική του μορφή μας βλάπτει γιατί συνοδεύεται από συνεχή ανησυχία και ένταση. Όταν δε αυτό γίνει χρόνιο, τότε μπορεί να μας οδηγήσει σε σωματική καταπόνηση, ψυχική κόπωση ή συναισθηματική εξάντληση.
Ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στους στρεσογόνους παράγοντες, έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία μας. Για παράδειγμα, αντί να προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε μια αγχωτική κατάσταση, ελαχιστοποιώντας ή αγνοώντας το άγχος που νιώθουμε, ίσως θα ήταν καλύτερα να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον στρεσογόνο παράγοντα. Γιατί η ερμηνεία που δίνουμε στις αλλαγές έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τα υποκειμενικά επίπεδα άγχους που βιώνουμε στην πραγματικότητα. Δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να βιώσουν την ίδια ακριβώς αλλαγή στη ζωή τους, αλλά να έχουν πολύ διαφορετικές σκέψεις για αυτήν και ως εκ τούτου το επίπεδο άγχους τους να είναι εξίσου διαφορετικό.
Εάν λοιπόν το άγχος είναι φυσικό και αναπόφευκτο, γιατί να μην επιλέγουμε να αξιοποιούμε την κινητήρια δύναμή του, για να δημιουργούμε θετικές αλλαγές, αντί να του επιτρέπουμε να μας προκαλεί πόνο και να εξαντλεί τους συναισθηματικούς μας πόρους;
Το πρώτο βήμα προς τη μείωση των επιπέδων άγχους μας είναι να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τις πραγματικές πηγές του στη ζωή μας. Μήπως βρισκόμαστε συνεχώς αγχωμένοι από το ίδιο άτομο, μέρος, αντικείμενο ή γεγονός; Ας παρατηρήσουμε αν υπάρχει ένα τέτοιο μοτίβο για να είμαστε εις θέση να αναζητήσουμε τρόπους να αλλάξουμε τη σχέση μας με την πηγή του.
Η συνειδητή επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας και η καθημερινή πρακτική τεχνικών χαλάρωσης, μας τοποθετούν σε πλεονεκτική θέση όσον αφορά την πρόληψη της δυσφορίας. Επί της ουσίας, αναγκάζουμε τον εαυτό μας να επικεντρωθεί στην τρέχουσα στιγμή και στο φυσικό μας περιβάλλον. Έτσι μπορούμε να σταματήσουμε τον μυαλό μας να κάνει τα χειρότερα σενάρια, τα οποία μας παγιδεύουν σε έναν κύκλο άγχους και πανικού. Δεν μπορούμε να ελέγχουμε τι σκέψεις θα περάσουν από το μυαλό μας, ανά πάσα στιγμή, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε πόση προσοχή θα δώσουμε σε αυτές. Η σκέψη είναι μια ενεργοβόρα διαδικασία. Δεν είναι περίεργο που ο εγκέφαλός μας χρησιμοποιεί περισσότερη ενέργεια από οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματός μας. Η πολλή σκέψη είναι αντιπαραγωγική. Οδηγεί σε υπερβολική χρήση των πόρων του εγκεφάλου, η οποία τον κουράζει, τον οδηγεί σε σύγχυση, απογοήτευση, ταραχή, θυμό, ακόμα και θλίψη.
Η νοοτροπία μας μπορεί να ελέγξει την αντίδραση του σώματός μας στο στρες και να μας κάνει πιο ανθεκτικούς. Καθώς μεγαλώνουμε, χάνουμε την επαφή με το σώμα μας και αρχίζουμε να ζούμε στο μυαλό μας. Αυτό οδηγεί σε μια ανισορροπία και η υπερβολική σκέψη είναι μόνο μία από τις αρνητικές συνέπειες αυτής της ανισορροπίας. Ίσως τελικά κάθε φορά που σκεφτόμαστε υπερβολικά, να πρέπει να το εκλαμβάνουμε ως μια καλή ευκαιρία για ενδοσκοπική επίγνωση. Κοινώς σκανάρισμα σώματος για επανασύνδεση με τον εαυτό μας. Σύμφωνα με τη νευροεπιστήμη η επίγνωση του σώματος ενισχύει ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, που μας επιτρέπουν να έρθουμε σε μια βαθύτερη επαφή με το σώμα μας. Γεγονός που προάγει την ψυχολογική μας ευεξία.
Μήπως και σεις νιώθετε αβέβαιοι γιατί ψάχνετε για τη «σωστή» κατεύθυνση ή αυτό που θα κάνει τα πάντα να μπουν στη θέση τους; Μια υγιής νοοτροπία περιλαμβάνει την εύρεση τρόπων να μην αφήνετε τις σκέψεις να ελέγχουν τη ζωή σας. Αντί να μένετε σε μια αρνητική σκέψη μέχρι να γίνει συντριπτική, η υγιής νοοτροπία θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε πέραν από αυτήν τη σκέψη ή απλώς να την αποδεχτείτε.
Το να έχετε μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι είναι σημαντικό για εσάς είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση της αβεβαιότητας. Όταν ξεκαθαρίσετε τις προτεραιότητες, τους στόχους και τις αξίες σας, μπορείτε να αφαιρέσετε την υπερένταση που προέρχεται από την αβεβαιότητα. Η ικανότητα να ηρεμούμε το μυαλό μας όταν βρισκόμαστε υπό πίεση είναι ζωτικής σημασίας για μια υγιή νοοτροπία. Τι χρειαζόμαστε για μια υγιή νοοτροπία; Πρωτίστως ηρεμία. Το μυαλό λειτουργεί καλύτερα μόνο όταν είναι ήρεμο και χαλαρό. Μόνο τότε νιώθει κανείς θετικός, παραγωγικός και ικανοποιημένος. Καιρός να ζούμε πιο συνειδητά και να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της αρμονίας που οδηγεί στη θεραπεία και την ολότητα.
