Καθημερινά οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε λέξεις για να μεταφέρουμε πληροφορίες, να περιγράψουμε καταστάσεις, να μεταλαμπαδεύσουμε γνώσεις, να μοιραστούμε σκέψεις, να εκφράσουμε συναισθήματα μέσω του λόγου μας και είναι ο κύριος τρόπος επικοινωνίας μας με τους γύρω μας. Οι λέξεις έχουν κραδασμό και μεταφέρουν ενέργεια. Το νόημά τους αποκρυσταλλώνει αντιλήψεις, που διαμορφώνουν τις πεποιθήσεις μας, καθοδηγούν τη συμπεριφορά μας και δημιουργούν το κόσμο μας. Η δύναμή τους προκύπτει από τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις όταν τις διαβάζουμε, τις μιλάμε ή τις ακούμε.
Φανταστείτε πόσο σας επηρεάζει ο τρόπος που η/ο συγγραφέας χειρίζεται τις λέξεις σε ένα βιβλίο που διαβάζετε. Άλλοτε σας ταξιδεύει, άλλοτε σας γεννάει λογής-λογής συναισθήματα και άλλοτε σας προσφέρει μία διαφορετική οπτική ενός γεγονότος ή ακόμη και της ίδιας της ζωής. Από την άλλη θυμηθείτε κάποια άτομα που γνωρίσατε για πρώτη φορά και νιώσατε αμέσως οικεία και ευχάριστα μαζί τους είτε γιατί ταυτιστήκατε με τις απόψεις τους ή γιατί σας κέρδισε η έμφυτη ευγένεια τους σε όσα έλεγαν. Επί της ουσίας πόση διαφορά έκαναν οι λέξεις που χρησιμοποίησαν για να πουν όσα είχαν να πουν.
Θυμάμαι μικρή τον πατέρα μου να μου λέει ότι η γλώσσα κόκαλα δεν έχει αλλά κόκαλα τσακίζει. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόση βαρύτητα έχει η καλή χρήση του λόγου μου και πόση διαφορά κάνει ο τρόπος που θα πω κάτι και όχι κατ΄ ανάγκη αυτό που θα πω. Όταν συλλάβουμε βαθύτερα την επίδραση των λέξεων, θα είμαστε πολύ προσεκτικοί πώς τις χρησιμοποιούμε, καθώς από τη χρήση του λόγου μας, επηρεάζεται η συναισθηματικά μας κατάσταση, αλλά και η συναισθηματική κατάσταση των γύρω μας. Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη εποικοδομητικά με λόγια αγάπης, ενθάρρυνσης, ενσυναίσθησης, αποδοχής ή να τη χρησιμοποιήσουμε αδιακρίτως κατηγορώντας ή κουτσομπολεύοντας.
Μερικοί άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να χρησιμοποιούν τις ίδιες αρνητικές λέξεις ξανά και ξανά από συνήθεια. Αντί να πουν τι ωραίο είναι κάτι, λένε τι φοβερό ή τι τρομερό. Αντί να πουν χρειάζομαι ξεκούραση, λένε είμαι πτώμα ή είμαι λιώμα. Αντί να πουν με στεναχώρησε αυτό που έγινε, λένε άσε με έχει κάνει χάλια. Αλλά και όταν μιλάνε σε τρίτους επαναλαμβάνουν χαριτολογώντας αρνητικές εκφράσεις όπως μα καλά είσαι χαζός και έκανες αυτό ή είπες το άλλο; Ή η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήσουν καλή στη μαγειρική ή πάντα ήσουν άτυχος στα προσωπικά σου.
Ουσιαστικά όσο περισσότερο ακούμε ή λέμε μια λέξη, μια έκφραση, μια φράση, ένα χαρακτηρισμό, τόσο περισσότερη δύναμη έχει πάνω μας. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος μας χρησιμοποιεί την επανάληψη για να μάθει και αναζητεί μοτίβα ως τρόπο να κατανοήσει τον κόσμο γύρω μας. Έρευνα του «Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια» των ΗΠΑ δείχνει ξεκάθαρα ότι ένα αδύναμο μήνυμα που επαναλαμβάνεται, δύο ή περισσότερες φορές, γίνεται πιο έγκυρο από ένα ισχυρό μήνυμα που ακούγεται μόνο μία φορά. Η ίδια έρευνα τονίζει ότι η επανάληψη έχει τη δύναμη να μας αλλάξει γνώμη. Συγκεκριμένα, όταν μια έκφραση επαναλαμβάνεται δείχνει πιο αληθινή, ανεξάρτητα από το αν είναι ή όχι και ο εγκέφαλος μας μέσω της αυτής της επανάληψης αναγνωρίζει μία ψευδή πραγματικότητα ως αληθινή. Παραδόξως για αυτόν, δεν έχει καμία διαφορά εάν οι πληροφορίες είναι αληθείς ή ψευδείς. Το μόνο που έχει σημασία είναι πόσο συχνά είμαστε εκτεθειμένοι σε αυτή την έκφραση. Αυτό το φαινόμενο στη ψυχολογική επιστήμη ονομάζεται το «Φαινόμενο της Ψευδαίσθησης της Αλήθειας.»
Πάνω στην ένταση μιας διαφωνίας πολλοί χάνουν το έλεγχο του λόγου τους και με κακές εκφράσεις, σκληρά λόγια ή κατηγορίες αφήνουν ρωγμές στη ψυχή του αποδέχτη που δύσκολα επουλώνονται. Οι κατηγορίες υπονομεύουν την προσωπικότητα του άλλου ατόμου, ενώ μια σκληρή κουβέντα ενδεχομένως να τον πληγώσει και να έχει συνέπειες. Την ποιότητα της σχέσης λένε θα την καταλάβεις στη διαφωνία. Επιλέξτε να «μετράτε» τα λόγια σας και ακόμη κι΄ όταν συζητάτε έντονα να διατηρείτε ένα επίπεδο σεβασμού.
Επίσης να θυμάστε ότι ο τρόπος που μιλάτε στα παιδιά σας θα γίνει η εσωτερική φωνή που θα τα ακολουθεί στην ενήλικη ζωή τους και θα αντηχεί στα αυτιά τους κάθε φορά που είναι να πάρουν μία σημαντική απόφαση ή να κάνουν ένα μεγάλο βήμα. Μη τους βάζετε «ταμπέλες», τύπου τεμπέλης, γκρινιάρης, άτσαλη, ακατάστατη και αποφεύγετε τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που τα πληγώνουν και μειώνουν την αυτοπεποίθηση τους.
Εν κατακλείδι, καλλιεργήστε τη συνήθεια να μιλάτε όμορφα και ευγενικά, όχι μόνο στους άλλους, αλλά και στον εαυτό σας. Ο τρόπος του λέγειν θέλει προσοχή. Προσπαθήστε να βελτιώσετε τις γλωσσικές σας εκφράσεις, να κάνετε καλή χρήση του λόγου σας, να αξιοποιείτε συνειδητά τη δύναμη των λέξεων προς όφελός σας και να αποκτήσετε επίγνωση του τι λέτε, πότε το λέτε, σε ποιον το λέτε και κυρίως με τι τρόπο το λέτε.
