Ο Καζαντζάκης μας παροτρύνει να γίνουμε εμείς ήλιος για να φωτίσουμε τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Ο ήλιος μέσα από την τέχνη αποτέλεσε αστείρευτη πηγή έμπνευσης για ποιητές, ζωγράφους, γλύπτες, μουσικούς, λογοτέχνες, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο ενώ όλο και πιο πολλές μελέτες κάθε χρόνο επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα του Ιπποκράτη τόσους αιώνες μετά ο οποίος πίστευε ότι οι μεταβαλλόμενες εποχές είχαν σχέση με την υγεία και ότι το κλειδί ήταν πόσο διαθέσιμο ηλιακό φως υπήρχε σε διαφορετικές εποχές του έτους.
Πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας και η έκθεσή μας στο φως έχουν μεγάλη επίδραση στο βιολογικό μας ρολόι. Η έλλειψη ηλιακού φωτός επηρεάζει αρνητικά διάφορα συστήματα του σώματος μας και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα συνδέεται με την «Εποχιακή Συναισθηματική Διαταραχή» γνωστή ως “Seasonal Affecting Disorder” (SAD). Τα άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα αυτής της διαταραχής μπορεί να αισθάνονται κατάθλιψη κατά τη διάρκεια των πιο σκοτεινών ημερών του έτους, να παρουσιάζουν κόπωση, αυξημένη όρεξη για κατανάλωση γλυκών και απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως απολαμβάνουν. Δεν είναι τυχαίο που σε βόρειες χώρες της Ευρώπης όπου η ηλιοφάνεια είναι λιγοστή τα ποσοστά ατόμων με την εν λόγω διαταραχή είναι υψηλότερα.
Οι μεσογειακές χώρες έχουμε την ευλογία να απολαμβάνουμε άφθονη ηλιοφάνεια σχεδόν ολόχρονα με πολύ μικρές εξαιρέσεις τους χειμερινούς μήνες. Δεν είναι μυστικό ότι η ηλιοφάνεια μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη διάθεσή μας με τις πιο ηλιόλουστες μέρες να έχουν άμεση επίδραση στη συμπεριφορά και την ευημερία μας. Η φωτεινότητα αυτών των ημερών μπορεί να μας βοηθήσει να αισθανθούμε χαρούμενοι και ενεργοποιημένοι. Ο ήλιος είναι πηγή έμπνευσης και το φως του μπορεί να φέρει το φως στην καρδιά μας και να απλώσει ένα λαμπρό χαμόγελο στα χείλη μας.
Ακριβώς όπως μια φωτεινή ηλιόλουστη μέρα διαλύει το σκοτάδι έτσι και στα συναισθήματα τα θετικά είναι σαν το φως του ήλιου που απομακρύνουν τα αρνητικά που είναι το σκοτάδι και εμποτίζουν τη ζωή μας με θετικότητα, ηρεμία και ελπίδα. Η φυγή στον κόσμο των αρνητικών συμπεριφορών είναι σαν ένα «ταξίδι» στο σκοτάδι. Πρέπει κανείς να βρει τον δρόμο του πίσω στο φως γιατί όπως πολύ όμορφα έθεσε ο Οδυσσέας Ελύτης: «Μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μερτικό δικό του στον ήλιο.»
Όπως τα λουλούδια κοιτάνε στο φως για να αναπτυχθούνε έτσι και η ψυχή μας όταν βυθιστεί στο σκοτάδι κατακλυζόμενη από αρνητικά συναισθήματα ζήλιας, μνησικακίας, φθόνου, θυμού, θλίψης χρειάζεται βοήθεια από θετικά συναισθήματα ταπείνωσης, αγάπης, ευγνωμοσύνης, ενσυναίσθησης, καλοσύνης, για να αναδυθεί στο φως. Η συγχώρεση είναι ένας τρόπος για να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά και να φέρουμε φως στο δικό μας σκοτάδι. Η πίστη είναι η δύναμη που μετουσιώνει το φόβο σε αγάπη, το σκοτάδι σε φως!
