Έχετε συχνά ένα αίσθημα, πνευματικής ή σωματικής κούρασης όταν πρόκειται να ξεκινήσετε μια εργασία ή μια αίσθηση εσωτερικής αντίστασης η οποία μοιάζει σαν ένα φράγμα ανάμεσα σε σας και την εργασία ή τη δραστηριότητα που πρέπει να εκτελέσετε; Τότε πιθανόν να υποφέρετε από αναβλητικότητα. Όλοι αναβάλλουν, αλλά δεν είναι όλοι αναβλητικοί. Ως αναβλητικότητα ορίζεται η καθυστέρηση ή η αναβολή μιας εργασίας, η υπόσχεση ότι θα πραγματοποιηθεί αργότερα, καθώς και η χρήση δικαιολογίας για την καθυστέρηση με σκοπό την αποφυγή της οποιασδήποτε ευθύνης. Είναι λες και υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ αυτού που θέλετε να κάνετε και αυτού που τελικά κάνετε.
Λίγο πολύ ίσως ο καθένας σε κάποια φάση της ζωής του θα αναβάλει μια δραστηριότητα ή μια απόφαση για αργότερα γιατί πιθανόν τη δεδομένη στιγμή να μην έχει την απαιτούμενη ενέργεια να τη φέρει εις πέρας. Υπάρχουν όμως και άτομα που έχουν κάνει την αναβλητικότητα τρόπο ζωής, δεν αντιμετωπίζουν θέμα διαχείρισης χρόνου, απλά είναι πια μέρος της κουλτούρας τους να αναβάλλουν τα πάντα για αργότερα, παρά την επίγνωση των αρνητικών επιπτώσεων στη ζωή, τη δουλειά και την υγεία τους. Η πραγματικότητα είναι ότι αν περιμένετε μέχρι να είστε στο σωστό πλαίσιο για να κάνετε ορισμένες εργασίες, ειδικά ανεπιθύμητες, πιθανότατα θα διαπιστώσετε ότι η κατάλληλη στιγμή δε θα έρθει ποτέ και η εργασία δε θα ολοκληρωθεί. Η αναβολή ωστόσο της άσκησης ή των προγραμματισμένων εξετάσεων υγείας και η αποτυχία δέσμευσης για υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής, μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κίνδυνο σοβαρών ασθενειών.
«Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη, κι είναι βέβαιο πως δε θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα. Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία για αργότερα. Κι η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται κι ο καθένας μας πεθαίνει μες τις έγνοιες» Επίκουρος
Όταν οι άνθρωποι χρονοτριβούν, ο σημερινός εαυτός τους επωφελείται αποφεύγοντας τη δυσάρεστη εργασία, αλλά ο μελλοντικός εαυτός τους πληρώνει το τίμημα σε άγχος. Η ανάπτυξη ενσυναίσθησης όπως θα έκανε κάποιος για έναν στενό φίλο, μπορεί να είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τον τερματισμό της συνήθειας. Αν οι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να φέρουν έναν καλό φίλο σε τόσο μειονεκτική θέση τότε γιατί να βάζουν τον εαυτό τους σε αυτή τη δυσάρεστη διαδικασία;
Σκεφτείτε πόσες στιγμές στο χθες αναβάλατε για σήμερα. Ήρθε όμως το σήμερα και πάλι αναβάλλετε για αύριο. Πάρτε τη ζωή σας στα χέρια σας, ελέγξτε την αναβλητικότητα σας, γιατί συνήθως ο δρόμος του αύριο οδηγεί στην πόλη του ποτέ. Σήμερα είναι το χθες για το οποίο θα στεναχωριέστε αύριο αν δεν το ζήσετε και το αφήσετε να φύγει. Τοταξίδιτης ζωής, κάποιες φορές είναι σύντομο. Είναι επιλογή μας να μην αφήνουμε ευκαιρίες να πηγαίνουν χαμένες, να ζούμε ενσυνείδητα στο παρόν, να συνεχίζουμε να προσπαθούμε, να μη φοβόμαστε την αποτυχία, να μαθαίνουμε από την αλλαγή, να συγχωρούμε. Μόνο τότε, θα αντιληφθούμε ότι έχουμε αρκετό χρόνο, αν τον χρησιμοποιήσουμε με σύνεση και είμαστε ευγνώμονεςγια την κάθε στιγμή.
Μέσα σε όλα αυτά να θυμάστε πως το μυαλό μας είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο. Με ότι εικόνες και σκέψεις το τροφοδοτούμε, θα λάβουμε ανάλογα αποτελέσματα. Είναι επιτακτική ανάγκη να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να μην αναβάλλουμε τα πάντα λες και θα ζήσουμε αιώνια. Αντ’ αυτού να αγκαλιάσουμετη ζωή μας και να επιλέξουμε με τι χρώμαθα ζωγραφίσουμε τα όνειρα μας, γιατί όπως πολύ όμορφα έθεσε ο Morgan Scott Peck: «Μέχρι να εκτιμήσετε τον εαυτό σας, δε θα εκτιμάτε το χρόνο σας. Μέχρι να εκτιμήσετε το χρόνο σας, δε θα κάνετε τίποτε με αυτόν.» Ζήστε, αγαπήστε, ονειρευτείτε, χαμογελάστε. Η ζωή δεν περιμένει.
