Για άλλη μια χρονιά έφθασε η γιορτή της Μητέρας. Η γιορτή αυτή, για τις περισσότερες γυναίκες, σημαίνει αγκαλιές, φιλιά, κάρτες και λουλούδια. Για μένα η μητρότητα είναι πηγή ατελείωτης ευγνωμοσύνης και παρότι νιώθω ευλογημένη που έχω τα παιδιά μου, αυτήν τη μέρα δεν μπορώ παρά να στρέφω το βλέμμα μου σε όλες εκείνες τις γυναίκες που όταν έρχεται η ημέρα της Μητέρας τις δυσκολεύει συναισθηματικά που δε θα ακούσουν αυτό το χρόνια πολλά μαμά, που τόσο λαχταρούν.
Το μυαλό μου αυτή τη μέρα ταξιδεύει στις μαμάδες της καρδιάς, ουσιαστικά τις γυναίκες εκείνες που δεν ήρθε η στιγμή να νιώσουν μέσα τους μια καρδούλα να κτυπά ή να κρατήσουν το δικό τους παιδί αγκαλιά. Όλες εκείνες τις γεννημένες μάνες, με καρδίες γεμάτες αγάπη να δώσουν σε ένα παιδί, που η ζωή έφερε τα πράγματα δύσκολα και έμειναν με άδειες αγκαλιές, γιατί δε γνώρισαν ποτέ τα μωράκια που μεγάλωναν μέσα τους ή μια ασθένεια τους στέρησε την ευκαιρία και το όνειρο έσβησε. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που δε βρήκαν τον άνθρωπο τους, τα χρόνια κύλησαν σα νερό και η ευκαιρία να αποκτήσουν παιδί χάθηκε. Αλλά και σε αυτές που ονειρεύτηκαν ένα παιδί, που έχασαν ένα παιδί, που καταπόνησαν το σώμα και την ψυχή τους για να αποκτήσουν ένα παιδί, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Σκεφτείτε όλες αυτές τις μοναδικές γυναίκες στη ζωή σας, που για πολλούς και διάφορους λόγους δεν έγιναν μητέρες, αλλά η ψυχή τους είναι πλημμυρισμένη μητρικά αισθήματα για εσάς και τα παιδιά σας. Οι περιπτώσεις είναι αμέτρητες. Ποιος δε φέρνει στο μυαλό του τη Μητέρα Τερέζα, μια φίλη, μια νονά, μια θεία, μια αδελφή, μια ξαδέλφη, μια παιδαγωγό, που χαρίζει απλόχερα μητρικές αγκαλιές χωρίς να έχει δικά της παιδιά!;
Στη φετινή γιορτή της μητέρας νιώθω την ανάγκη να χαρίσω ένα χαμόγελο, λίγο σεβασμό και μπόλικη ενσυναίσθηση σε όλες αυτές τις υπέροχες γυναίκες που ομορφαίνουν τη ζωή μας. Χρόνια Πολλά λοιπόν σε όλες τις μητέρες. Ειδικότερα, σε εκείνες που «αγκάλιασαν» παιδιά, που χρειάζονταν όσο τίποτα μία οικογένεια και σα νεράιδες τα «άγγιξαν» με τα μαγικά ραβδάκια της αγάπηςτους.
