Κατά τον Αριστοτέλη ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ον κοινωνικό. Η σύνδεση του με άλλους ανθρώπους αποτελεί μια θεμελιώδη ανάγκη του, ενώ η αίσθηση του «ανήκειν» είναι για αυτόν ζωτικής σημασίας. Όλοι οι άνθρωποι, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, επιζητούν την κοινωνική αλληλεπίδραση και επιδιώκουν την επαφή με ανθρώπους που μπορούν να μοιραστούν όμορφες στιγμές, σκέψεις, προβληματισμούς, ιδέες, όνειρα και συναισθήματα.
Σε μια εποχή που ο άνθρωπος διακατέχεται από την ανάγκη να έχει συνεχώς πολλούς ανθρώπους γύρω του ή μοιράζεται τα πάντα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από το πως περνά την καθημερινότητα του, ως το που ταξιδεύει, ποιοι είναι οι φίλοιτου, ο σύντροφος του, τα παιδιά του, υπάρχουν και τα άτομα αυτά που κρατάνε σαν φυλακτό όσους και όσα αγαπάνε, μακριά από την υπερέκθεση και δε συμμετέχουν σε επιφανειακές συζητήσεις με άτομα που δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν.
Τα άτομα αυτά δε χαρακτηρίζονται από έντονη κοινωνικότητα, δεν επιδιώκουν νέες γνωριμίες και δεν έχουν μεγάλο κύκλο φίλων. Μπορεί να είναι ευχάριστοι σε μια παρέα, ευγενικοί σε μια συζήτηση, απλά δε θα ανοιχτούν εύκολα σε κάποιο που μόλις γνώρισαν και δε θα συνδεθούν μαζί του, αν δε νιώσουν ότι μπορούν να επικοινωνήσουν σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Θεωρούνται από πολλούς ως μοναχικοί, εσωστρεφείς, ντροπαλοί, επιφυλακτικοί, ακόμη και αντικοινωνικοί κάποιες φορές. Μήπως όμως η στάση τους δεν έχει να κάνει με εσωστρέφεια αλλά με επιλεκτική κοινωνικότητα; Χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι όλοι οι επιλεκτικά κοινωνικοί είναι εσωστρεφείς, απλά συνήθως οι εσωστρεφείς τείνουν να είναι επιλεκτικά κοινωνικοί.
Σύμφωνα με τη Laura Carstensen, καθηγήτρια ψυχολογίας στο «Πανεπιστήμιο Stanford» των ΗΠΑ, όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος γίνεται πιο επιλεκτικός και δίνει προτεραιότητα σε εμπειρίες που προσδίδουν νόημα στη ζωή του και εμβαθύνει σε σχέσεις που τον γεμίζουν με θετικά συναισθήματα. Η θεωρία η οποία ανέπτυξε ονομάζεται η θεωρία της κοινωνικοσυναισθηματικής επιλεκτικότητας.
Οι μικρότερες ηλικίες επικεντρώνονται στην ποσότητα και μετράνε τη συνολική τους αξία με τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν στον κύκλο τους. Όσο περισσότερους φίλους έχουν, τόσο πιο πετυχημένοι νιώθουν. Η έντονη κοινωνικότητα που χαρακτηρίζει αυτές τις ηλικίες μπορεί κάποιες φορές να είναι από ανάγκη για αποδοχή ή έλλειψη υγιών ορίων και κάποιες φορές έχει ως αποτέλεσμα τη συναισθηματική εξουθένωση. Οι μεγαλύτερες ηλικίες αντιλαμβάνονται την κοινωνικότητα διαφορετικά και προσδίδουν στη ανθρώπινη επαφή άλλη αξία. Επικεντρώνονται στην ποιότητα και αφιερώνουν το χρόνο τους σε κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που τους δίνουν χαρά και την ενέργεια τους σε ανθρώπους που τους κάνουν ευτυχισμένους.
Ο Harvey Mackay πρεσβεύει ότι: «Η ποιότητα της ζωής μας καθορίζεται από την ποιότητα των σχέσεων μας.» Είτε λοιπόν ο κοινωνικός σας κύκλος είναι μικρός, είτε μεγάλος, είναι σημαντικό να μη θεωρείτε ποτέ δεδομένη την ανθρώπινη επαφή. Προσπαθήστε να δημιουργείτε ουσιαστικούς δεσμούς με τους ανθρώπους, όχι επιφανειακές συνδέσεις.
