Κατά τον Jim Rohn είμαστε ο μέσος όρος των πέντε ανθρώπων με τους οποίους ξοδεύουμε περισσότερο χρόνο. Έρευνες ετών έχουν αποδείξει ότι επί της ουσίας είμαστε προϊόν του περιβάλλοντος μας, υπό την έννοια ότι το περιβάλλον γύρω μας γενικότερα και τα άτομα σε αυτό ειδικότερα, επηρεάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που συμπεριφερόμαστε ακόμη και που αποφασίζουμε κάποιες φορές. Όλοι έχουμε ανάγκη την ανθρώπινη επαφή και την παρουσία φίλων στη ζωή μας. Ωστόσο, όσο μεγαλώνουμε ο ελεύθερος χρόνος μειώνεται οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας αυξάνονται και πολλά πράγματα αλλάζουν, μαζί με αυτά και οι σχέσεις μας με τους γύρω μας.
Η αλλαγή είναι μέρος της ζωής και μεις, ως άνθρωποι, δεν αποτελούμε εξαίρεση. Αλλάζουμε τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Ενώ συνειδητοποιούμε την εξωτερική αλλαγή στο πρόσωπο και το σώμα μας, η οποία φαίνεται ξεκάθαρα, δε συνειδητοποιούμε πόσο αλλάζουμε μέσα μας. Για να αντιληφθεί κανείς την αλλαγή μέσα του χρειάζεται επίγνωση. Όταν αποκτήσει επίγνωση καλείτε να επιλέξει που αφιερώνει το χρόνο του και που χαρίζει την ενέργεια του. Ουσιαστικά, επιδιώκει την επαφή με φίλους που μπορούν να μοιραστούν όμορφες στιγμές, σκέψεις, προβληματισμούς, ιδέες και όνειρα.
Κάποιοι διατηρούν ακόμη τις φιλίες των νεανικών τους χρόνων και κάποιοι άλλοι διευρύνοντας τον κύκλο των γνωριμιών τους ένιωσαν να έλκονται από άτομα με κοινές αξίες και ίδια οπτική για τη ζωή. Επί της ουσίας ανέπτυξαν νέες φιλίες που ταιριάζουν περισσότερο στο σημερινό τους εαυτό. Αυτό πιθανόν να συμβαίνει επειδή πολλοί από τους παλιούς τους φίλους υπήρξαν φίλοι από συγκυρίες, όχι απαραίτητα από επιλογή. Η φιλία μαζί τους μπορεί να γεννήθηκε όταν σε κάποια άλλη φάση ζωής μοιραζόντουσαν παρόμοια ενδιαφέροντα, ίδιες συνήθειες και ίσως ίδιο τρόπο σκέψης.
Αν ανήκετε σε αυτούς καλό είναι να ξέρετε ότι οι επιλογές του χθες δεν μπορούν πάντα να είναι επιλογές του σήμερα, πόσω μάλλον του αύριο και αυτό δεν πρέπει να σας γεμίζει ενοχές. Δεν έχει να κάνει με την πίστη σας στην ίδια την φιλία. Μπορεί να τους νοιάζεστε ειλικρινά, ακόμη και να τους αγαπάτε αλλά μέσα σας να αναγνωρίζετε ότι δεν μπορείτε να είστε μαζί είτε επειδή η παρέα τους δεν σας είναι πια ευχάριστη, είτε επειδή δε βρίσκετε πια κάτι να πείτε όταν βρεθείτε.
Σε καμία περίπτωση δεν πρεσβεύω ότι ο άνθρωπος αφήνει τους παλιούς του φίλους όταν γνωρίσει καινούργιους. Αυτό που λέω είναι ότι επειδή κάποιος υπάρχει στη ζωή σας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό δεν του δίνει μόνιμη θέση σε αυτήν αν πλέον νιώθετε να μην υπάρχει η βαθιά και ικανοποιητική σύνδεση που ενδεχομένως υπήρχε παλιότερα.
Δεν είναι εύκολες οι ανθρώπινες σχέσεις. Και είναι φυσιολογικό να στεναχωριέστε όταν φεύγουν άνθρωποι από τη ζωή σας με τους οποίους δεθήκαμε συναισθηματικά απλά και μόνο γιατί χάθηκε η σύνδεση. Δε θα έπρεπε όμως να είναι εύκολο να φύγουν άτομα που δεν απέδειξαν τη φιλία τους και σας πόνεσαν; Γιατί αντιστέκεστε να δώσετε τέλος σε μια τέτοια «φιλία»;
Σε κάποιες «φιλίες» διακρίνετε ένα μοτίβο συμπεριφοράς το οποίο σας πληγώνει και όμως αντιστέκεστε στην ιδέα να δώσετε ένα τέλος. Άλλοι επιλέγουν να μπουν στη διαδικασία να εξηγήσουν τι τους πείραξε ελπίζοντας να αλλάξει κάτι και άλλοι απλά αρχίζουν να απομακρύνονται. Συνήθως γίνεται αυτό σε περιπτώσεις όπου βλέπετε ότι οι «φίλοι» δε φαίνονται πρόθυμοι να παραδεχτούν τα λάθη τους. Επιλέγετε τη σιωπή και ας ξέρετε ότι ελλοχεύει η πιθανότητα οι εν λόγω «φίλοι» σας να μη μάθουν ποτέ ότι η συμπεριφορά ή οι πράξεις τους σας πόνεσαν και να νιώσουν κιόλας αδικημένοι από εσάς. Μέσα σας ξέρετε ότι αποχωρείτε χωρίς κάποια εξήγηση μόνο και μόνο γιατί δε θέλετε εντάσεις ή κάποιας μορφής παρεξήγηση.
Αν ανήκετε στα άτομα που δυσκολεύεστε να πάρετε μια απόφαση παρότι πονάτε, καλό είναι να συνειδητοποιήσετε ότι ναι μεν η πίστη είναι μια αξιοθαύμαστη ιδιότητα, τα χαλαρά όρια δε, μπορεί να σας κρατήσουν κολλημένους με τους λάθος ανθρώπους για πάρα πολύ καιρό καταλήγοντας να χάσετε τον εαυτό σας. Το τέλος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απελευθερωτικό εκ των υστέρων, ωστόσο δεν παύει να είναι δύσκολο, δεδομένου του γεγονότος ότι έχετε επενδύσει συναισθηματικά σε αυτά τα άτομα, έχετε αναπτύξει προσδοκίες μέσα σας γι’ αυτά και θα σας στοιχίσει να τα χάσετε.
Να θυμάστε όμως ότι η ζωή είναι μικρή για να χάνετε στιγμές πλάι σε άτομα που δε σας σέβονται και δε σας εκτιμούν. Κάποιες σχέσεις γίνονται καλύτερες με το χρόνο και κάποιες άλλες απλά ολοκληρώνουν τον κύκλο τους. Αποδεχτείτε το για να προχωρήσετε. Είναι τέχνη να αναγνωρίζετε ποιες φιλίες είναι ευλογία και ποιες μαθήματα ζωής.
Φανταστείτε τη ζωή σαν τη διαδρομή ενός τρένου με συγκεκριμένο αριθμό θέσεων στα βαγόνια του. Στη διαδρομή επιβιβάζονται και αποβιβάζονται πολλοί επιβάτες, στην προκειμένη περίπτωση φίλοι. Πιθανόν κάποιοι από αυτούς να παραμείνουν μαζί σας στα βαγόνια μέχρι τον τελικό προορισμό. Κάποιοι άλλοι θα αποβιβαστούν στους ενδιάμεσους σταθμούς. Επιλέξτε συνειδητά ποιοι θα σας συνοδεύσουν στη διαδρομή γιατί αν κρατάτε θέση στα βαγόνια για τους λάθος επιβάτες δε θα μπορέσουν να επιβιβαστούν οι σωστοί.
