Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη: «Ο αληθινός σκοπός της ζωής μας είναι η αναζήτηση της ευτυχίας» και σύμφωνα με τον Επίκουρο: «Η ευτυχία είναι το υπέρτατο αγαθό. Όταν την έχουμε, έχουμε το παν κι όταν δεν την έχουμε κάνουμε το παν για να την αποκτήσουμε.»
Τα ερωτήματα μας πολλά: Τι μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους; Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι και κάποιοι άλλοι όχι; Τι είναι ευτυχία; Είναι μια έννοια ίδια για όλους στη ζωή ή μήπως δεν είναι μια έννοια αλλά πληθώρα εννοιών και συναισθημάτων; Μετριέται αλήθεια κάτι τόσο υποκειμενικό;
Καθημερινά όλοι είμαστε επιφορτισμένοι με πληροφορίες, καθήκοντα και ευθύνες. Γι ‘αυτόν το λόγο, είναι πολύ σημαντικό να σταματήσουμε για λίγο και να προβληματιστούμε τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους και τι είναι πραγματικά σημαντικό για μας τη δεδομένη στιγμή. Όσο περισσότερο γνωρίζουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας, τόσο καλύτερες θα είναι οι επιλογές και οι αποφάσεις μας.
Είμαστε μέλη μιας κουλτούρας και περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που έχουν μια κοινή θεωρία για την ευτυχία. Ότι είναι γι’ όλους το ίδιο πακέτο. Είναι η εύκολη επιλογή να ακολουθήσουμε την πεπατημένη και να έχουμε κοινή πορεία με τους υπόλοιπους. Τι γίνεται όμως μέσα μας αν εμείς δεν είμαστε ευτυχισμένοι με τα ίδια δεδομένα που είναι κάποιος άλλος δίπλα μας; Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε κάποτε ο Steve Jobs: «Ο χρόνος σου είναι περιορισμένος, για αυτό μην τον σπαταλάς ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου. Μην παγιδεύεσαι σε δόγματα, στα οποία ζεις με τα αποτελέσματα της σκέψης των άλλων ανθρώπων. Μην αφήνεις το θόρυβο από τις απόψεις των άλλων να πνίξουν την εσωτερική σου φωνή, καρδιά και διαίσθηση. Κατά κάποιο τρόπο, αυτά ξέρουν ήδη τι θέλεις πραγματικά. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.»
Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που είναι φαινομενικά ευτυχισμένοι γιατί έχουν το εν λόγω πακέτο της ευτυχίας και κάποιοι άλλοι που είναι ουσιαστικά ευτυχισμένοι γιατί έχουν βρει μέσα τους την αλήθεια τους και έχουν αποδεχτεί τη ζωή τους όπως είναι και ας μην υπάρχει αυτό το πακέτο που τους προόριζε η οικογένεια τους ή η κοινωνία ότι πρέπει να αποκτήσουν. Για όλα αυτά τα πρέπει ο Οδυσσέας Ελύτης μας προέτρεψε λέγοντας μας: «Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.» Χρειάζεται δύναμη να αποδεχτούμε τα συναισθήματα και τα όνειρα μας και να επιλέξουμε να ζήσουμε τη δική μας ζωή με ό,τι εμάς κάνει ευτυχισμένους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ωστόσο ότι η ζωή κάποιες φορές είναι δύσκολή και θα υπάρξουν περίοδοι στη ζωή όλων μας που θα βιώσουμε δυσάρεστες καταστάσεις. Ο κύριος λόγος που πολλές φορές νιώθουμε δυστυχισμένοι είναι γιατί η ζωή δεν είναι όπως τη θέλουμε ή όπως την προγραμματίσαμε. Οι άνθρωποι πολλές φορές θέτουμε προϋποθέσεις για να νιώσουμε ευτυχισμένοι και αναβάλλουμε την όποια ευτυχία για το μέλλον όταν και εφόσον όλα θα είναι όπως τα επιθυμούμε και συνήθως όταν έρθει η μέρα εκείνη που θα γίνουν όσα επιθυμούσαμε πάλι θα αναβάλουμε την όποια ευτυχία μας γιατί κάτι άλλο θα περιμένουμε να γίνει. Εκείνες τις δύσκολες στιγμές είναι που χρειάζεται να κοιτάξουμε μέσα μας και να αντιληφθούμε ότι δε μας κάνουν ευτυχισμένους οι εξωγενείς παράγοντες. Η ευτυχία κρύβεται μέσα μας. Κάποιες άλλες φορές επικεντρώνουμε τόσο πολύ το νου και τη θέληση μας ψάχνοντας «μεγάλες στιγμές» ευτυχίας που θέλουμε να διαρκέσουν, έτσι χάνουμε τη χαρά των μικρών απλών καθημερινών στιγμών. Οι «μεγάλες στιγμές» έρχονται πολύ λίγες φορές στη ζωή μας και διαρκούν ελάχιστα. Αν ζούμε μια ζωή περιμένοντας αυτές τις στιγμές χάνουμε τις τόσο όμορφες απλές στιγμές που ζούμε καθημερινά.
Αν αντί να επικεντρωθούμε στη δυσκολία της περιόδου προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε σαν μια αλλαγή της ζωής μας, σαν ένα μάθημα και αποκομίσουμε από αυτήν όσα έχει να μας διδάξει τότε θα είμαστε εις θέση να νιώσουμε ευγνωμοσύνηγια τη ζωή μας και να εκτιμήσουμε όλα όσα έχουμε αντί να επικεντρωνόμαστε σε όσα μας λείπουν. Ο Επίκτητος μας προτρέπει λέγοντας μας: «Μη ζητάς να γίνονται τα πράγματα όπως τα θέλεις εσύ, αλλά να τα δέχεσαι όπως έρχονται. Μόνο τότε θα είσαι ευτυχισμένος.» Αυτή η αντιμετώπιση θα μας βοηθήσει να βιώσουμε την ευτυχία. Η δυστυχία είναι σαν το σκοτάδι. Το σκοτάδι δεν υπάρχει, είναι απλά η απουσία του φωτός.
Όταν είμαστε ευγνώμονες, αντιλαμβανόμαστε ότι η ευτυχία είναι επιλογή και ότι καμιά φορά χρειάζεται να ακολουθήσουμε την προτροπή του Robert Frost να πάρουμε το δρόμο το λιγότερο ταξιδεμένογια να βρούμε τη δικιά μας ευτυχία. Φτάνει να θυμόμαστε ότι η ευτυχία κρύβεται στα απλά, τα μικρά, τα καθημερινά και είναι πιο εύκολη να την επιτύχουμε από όσο νομίζουμε.
Δεν υπάρχει μαγική συνταγή για την ευτυχία ούτε ένας σίγουρος δρόμος για όλους προς αυτήν. Ας είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε, ας αναπτύξουμε την ικανότητα της ενσυναίσθησης στις επαφές μας με τους συνανθρώπους μας, ας χαιρόμαστε τη ζωή που μας χαρίστηκε, ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας τόσο ώστε να τον απαλλάξουμε από ταμπού και προκαταλήψεις και ας θυμόμαστε τα λεγόμενα του Mahatma Gandhi: «Eυτυχία είναι όταν αυτό που σκέφτεσαι, αυτό που λες και αυτό που κάνεις βρίσκονται σε αρμονία.»
