Η όμορφη φύση ξεκίνησε να ντύνεται με τις αποχρώσεις του κίτρινου, του πορτοκαλί, του κόκκινου, του χρυσού και του καφέ. Αυτή η εικόνα, σαν μαγευτικός πίνακας καταδεικνύει τη μετάβασή της στο φθινόπωρο. Ο Vincent van Gogh έλεγε: «Όσο υπάρχει φθινόπωρο, δε θα έχω αρκετά χέρια, καμβάδες και χρώματα για να ζωγραφίσω την ομορφιά που βλέπω.»
Σήμερα είναι η φθινοπωρινή ισημερία και η επίσημη ημέρα έναρξης του φθινοπώρου. Σε πνευματικό επίπεδο η ημέρα αυτή, που όλα βρίσκονται σε ισορροπία, συμβολίζει την προσωπική εξέλιξη και είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για αυτο-προβληματισμό και αυτο-αντανάκλαση. Στηνελληνική παράδοση πίστευαν ότι όπως καλλιεργείται η γη το φθινόπωρο, έτσι πρέπει να καλλιεργείται και ο άνθρωπος για να εκδηλώσει τις κρυμμένες του ιδέες και τα κρυμμένα του συναισθήματα.
Το φθινόπωρο ήταν πάντα η εποχή των ποιητών και έχει συνδεθεί στο μυαλό των περισσότερων σαν η εποχή της μελαγχολίας. Πίνακες έχουν ζωγραφιστεί, ποίηση, λογοτεχνία και τραγούδια έχουν γραφτεί με θέμα τη μελαγχολία του Σεπτεμβρίου. Η μετάβαση από την ανεμελιά του καλοκαιριού στη μελαγχολία του φθινοπώρου κρύβει μέσα της μια υπενθύμιση ότι όλα κάνουν τον κύκλο τους. Οι ειδικοί λένε ότι το τέλος του καλοκαιριού μπορεί να προκαλέσει άγχος σε μια μερίδα ανθρώπων οι οποίοι συνδέουν το Σεπτέμβριο με την ολική επαναφορά στις υποχρεώσεις ή συναισθήματα λύπης σε μερικούς άλλους τα οποία μπορεί να οφείλονται στο γεγονός ότι δεν έκαναν όλα όσα είχαν σχεδιάσει για τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ωστόσο, η γοητεία και η ομορφιά του φθινοπώρου σε πολλούς ξυπνούν θετικά συναισθήματα και την επιθυμία να βρουν την αρμονία μέσα τους. Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία να υιοθετήσουμε μια νέα προοπτική για τη ζωή, να κάνουμε μια νέα αρχή, να νιώσουμε ευγνωμοσύνη και να βρούμε απόλαυση στα μικρά πράγματα. Με τα πρωτοβρόχια η διάθεση αλλάζει, προτιμάμε τη ζεστασιά του σπιτιού μας, την απόλαυση ενός χαλαρωτικού τσαγιού, τη θαλπωρή της οικογένειας και των φίλων μας.
Είμαστε περιτριγυρισμένοι από ένα ατελείωτο φάσμα χρωμάτων κάθε μέρα, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μέσα μας συνδέουμε αυτά τα χρώματα της φύσης με διαφορετικά συναισθήματα και καταστάσεις. Κατά κάποιο τρόπο, η εποχή του φθινοπώρου μας προσφέρει την ευκαιρία να επανασυνδεθούμε με τον εαυτό μας και να αντιληφθούμε ότι καμιά φορά το δροσερό φθινοπωρινό αεράκι που θα φυσήξει τον Σεπτέμβριο, σε πείσμα της γλυκιάς μελαγχολίας που τον συνοδεύει θα φέρει την αλλαγή στη ζωή και στην καρδιά του καθενός μας.
Κατά την Delia Owens: «Τα φύλλα του φθινοπώρου δεν πέφτουν, πετούν. Παίρνουν το χρόνο τους και περιπλανιούνται σε αυτή τη μοναδική τους ευκαιρία να πετάξουν ψηλά.» Ας αφήσουμε και ‘μεις κάθε αρνητική σκέψη να πετάξει μαζί με τα φύλλα μακριά και ας υποδεχτούμε το φθινόπωρο με φρέσκο μυαλό και ανοιχτή καρδιά.
